wyjść na pole

См. также в других словарях:

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• na pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} na zewnątrz (budynku), na powietrze; na dwór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjść, wybiec na pole. Trzeba założyć czapkę, zanim się pójdzie na pole. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słonecznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., słonecznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. słoneczny, zwykle w zn. 2.: Dzisiaj jest słonecznie. Aż przyjemnie wyjść na pole, jak jest słonecznie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

• dziesiątka — ż III, CMs. dziesiątkatce; lm D. dziesiątkatek 1. «dziesięć jedności; liczba 10» Dodawać, odejmować pełnymi dziesiątkami. ∆ Trafić w dziesiątkę «w strzelaniu do tarczy: trafić w środek tarczy, w czarne pole» przen. «wpaść na doskonały pomysł,… …   Słownik języka polskiego

• mydło — n III, Ms. mydłodle; lm D. mydłodeł 1. «substancja stała lub ciekła, w której skład wchodzą sole wyższych kwasów tłuszczowych z metalami alkalicznymi lub amoniakiem i jego pochodnymi, otrzymywana głównie przez hydrolizę tłuszczów zwierzęcych… …   Słownik języka polskiego

• rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… …   Słownik języka polskiego

• spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

• trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… …   Słownik języka polskiego

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego